Stilstaan bij vrijheid – door de ogen van een leerling

Tijdens de lessen rondom Dodenherdenking hebben onze leerlingen nagedacht over wat vrijheid betekent, en over de mensen die zich daarvoor hebben ingezet.

Onderstaande tekst is een gedicht van een leerling uit leerjaar 2. In eigen woorden, oprecht en met gevoel, wordt verwoord wat oorlog, verlies en vrijheid kunnen betekenen.

Het is indrukwekkend hoe jongere generaties stil kunnen staan bij een verleden dat zij zelf niet hebben meegemaakt, maar waarvan de waarde en betekenis nog altijd actueel zijn.

We delen dit gedicht met respect en trots. Omdat herdenken iets is dat we samen doen – elk jaar opnieuw, en met ieder hart dat durft stil te staan.

Vroeger was er veel verdriet,
Oorlog, pijn en mensen die je niet ziet.
Ze vochten hard, dag en nacht,
zodat ik nu kan leven in rust en kracht.

Ik speel, ik lach, ik voel me vrij,
dat komt door hen en niet door mij.
Zij gaven alles, hun leven, hun tijd,
voor een wereld zonder haat en strijd.

Ik weet hun namen echt niet,
maar ik voel veel verdriet.
In stilte zeg ik heel snel:
“Voor alles wat je deed”, “Dankjewel”.